Alanya'da üvey babanın fedakarlığı: Raylı asansör hayatı kolaylaştırdı
Tunahan'ın durumu ve aile yapısı
18 yaşındaki Tunahan Kaplan, doğuştan bedensel ve zihinsel engellidir. Günlük yaşamını büyük ölçüde yatağa bağlı geçirirken, haftanın iki günü özel bir okula giderek eğitim almaktadır. Tunahan'ın biyolojik babasının vefatının ardından annesi Fatma Aktoy (50), Bilal Aktoy (55) ile evlenmiş; üvey babanın devreye girmesiyle bakım sorumluluğu aile için daha da önem kazanmıştır.
Raylı asansörle erişim kolaylaştı
Merdivenler ve fiziksel engeller nedeniyle Tunahan'ı evden çıkarmak ve okula götürmek aile için güç bir uğraşken, üvey baba Bilal Aktoy tüm birikimini ve olanaklarını kullanarak evlerine bir raylı asansör sistemi yaptırdı. Yaklaşık 40 bin TL'ye mal olan bu sistem sayesinde Tunahan'ın tekerlekli sandalyesiyle güvenli taşınması sağlandı; okul ve dışarı çıkışlar belirgin şekilde kolaylaştı.
Raylı asansörün sağladığı erişim, Tunahan için yalnızca fiziksel bir kolaylık değil; aynı zamanda eğitime erişim, temiz hava alma ve sosyal hayata katılma imkanı da demek oldu.
Üvey babanın çalışması ve bakım yükü
Bilal Aktoy, geçimini Alanya Sebze ve Meyve Hali'nde hamallık yaparak sağlıyor. Asgari ücretle ağır şartlarda çalışan Aktoy, gündüzleri işte, akşamları ise evde üvey oğlunun bakımını üstleniyor. Halde sebze ve meyveleri indirmek, kasaları istiflemek gibi zorlu işleri yapıyor; ardından eve dönüp Tunahan’ın altını ve yemek ihtiyaçlarını karşılıyor.
Anne Fatma Aktoy asansörün getirdiği rahatlığı şöyle anlatıyor: ’Tunahan’ı engelli okula getirip götürüyoruz. Asansör ile indirip çıkarıyoruz. Altını ve yemeğini kendim yapıyorum. Asansör’ü yapmayı eşim aklına geldi. Tunahan için asansör yaptıralım dedi eşim. Yukarı çıkması daha kolay olur dedi. Beton zemin yaptırılsa zor olacağını düşünerek raylı asansör yaptırdık. 40 bin tl’ye kendimiz asansör yaptırdık. Bu şekilde daha kolay oldu. Servis geldikten sonra yukarıda bulunan cihazla yukarı çıkarıp okula götürüyorlar.’
Üvey baba Bilal Aktoy da bakımın zorluğuna dikkat çekerek şunları söyledi: ’Asansör sistemi kurdurduk. 40 bin TL masraf ettik. Raylı sistemden eşim düştükten sonra kolu kırıldı. Tunahan’ın bakımını ben üstlendim. Eşimin kolu düzelene kadar her gün işyerinden geldim altlarını değiştirdim. Zorlukla karşılaşıyoruz. Okul yönetimi Tunahan’ı asansöre aldıktan sonra okul dönüşü tekrar asansör ile indirip yatağına bırakıyor. Tunahan’ın bakımı zor.’
Aktoy, hal işinin ağırlığından da bahsederek yıllardır ağır işlerde çalıştığını ve eve döndüğünde üvey oğlunun bakımını üstlenmek zorunda kaldığını belirtti: ’Yıllardır çalışıyorum. Evimin geçimini sağlıyorum. Ağır işlerde çalışıyorum. Buradan gittikten sonra da üvey oğluma bakıyorum. Tunahan’ı kaldırıp yatağa koymak biraz zor oluyor. Buradaki işler de ağır ama katlanıyoruz.’
Sonuç
Raylı asansör sistemi, Tunahan Kaplan ve ailesi için günlük yaşamı kolaylaştıran somut bir adım oldu. Hem bakım yükünü hafifleten hem de Tunahan’ın eğitim ve sosyal hayata erişimini artıran bu çözüm, ailenin omuzlarındaki sorumluluğu bir ölçüde paylaştırdı.
'Üvey oğlum' demedi, engelli Tunahan'ın eğitimi için hamallık yaparak evine raylı sistem kurdu
