Hatay'ta depremde kaybettiklerinin emaneti olan torunlarına anneanne hem anne hem baba oluyor
600 Evler Sitesi enkazından kurtulan iki kardeşin yeni yaşamı
Kahramanmaraş merkezli depremde en ağır hasarın görüldüğü illerden biri olan Hatay'da, birçok aile hayatını kaybetti. Yaklaşık 25 bin kişinin yaşamını yitirdiği felakette, Antakya ilçesi Güzelburç Mahallesi'ndeki 600 Evler Sitesi depremin ilk anlarında yerle bir oldu ve yaklaşık bin 200 kişiye mezar oldu.
Berberoğlu ailesi de bu acı tabloda yer aldı. Enkazda 29 yaşındaki anne Muazzez Berberoğlu, 29 yaşındaki baba Sezer Berberoğlu ve 10 aylık Edanaz Berberoğlu hayatını kaybetti. Aynı saldırıdan sağ kurtulan kardeşler; 10 yaşındaki Ayaz ve 5 yaşındaki Ada Naz iki gün sonra enkaz altından çıkarılarak hayata tutundu.
Vefat eden çiftin annesi Arzu Keser ile eşi Hasan Keser hayatta kalan torunlarına sahip çıktı. Keser, hem gündelik ihtiyaçlarda hem duygusal bakımda torunlarının omzunda duruyor; oyunlarına katılıyor, derslerinde yardımcı oluyor ve evin düzenini sağlıyor. Dedeleri ise çocuklarla dışarı çıkıyor, kız torununun saçını yapıyor ve onlarla ilgileniyor.
Anneannenin acısı: her 'anne' sözü yara açıyor
Arzu Keser torunlarını kokladığında kaybettiği kızının kokusunu hissettiğini anlatıyor ve bu duygunun kendisini derinden etkilediğini söylüyor. Keser'in sözleri şöyle: 'Torunlarımı kokladığım zaman kızımı koklamış gibi hissediyorum. Torunlarım kızımın bana emanetleri oldu. Ayaz okula gidiyor, okuldan geldiğinde derslerine bakıyorum. Bütün gün Ada Naz ile birlikteyiz; kahvaltı yapıyoruz, yemek yiyoruz, oyun oynuyoruz. Onu anaokuluna yazdırdım ama bazen gitmek istemiyor.'
Keser, torununun kendisine 'anne' demesinin kendisini yaraladığını vurguluyor: 'Ada Naz ilk konuşmaya başladığında bana anne, eşime de baba dedi. Ada Naz sürekli bana anne diyor, anne demesin hiç istemiyorum ve bu durum beni çok yaralıyor.'
Yanlarında duran yardımseverler ve yeni umut arayışı
Çevredekilerin ve yardımseverlerin desteği Keser ailesi için önemli bir dayanak oldu. Depremin ilk günlerinden itibaren yardım faaliyetlerinde bulunan Çilem Artan, aileyle tanıştığı anı ve çocukların yaşadıklarını anlatıyor. Artan, çocukların ilk zamanlarda çok kötü durumda olduklarını, dede ve nenelerinin onların hem anne hem baba rollerini üstlendiğini ifade ediyor.
Artan'ın aktardıkları arasında Ayaz'ın enkazdan kurtarılması ve yaşadığı travmatik anlara dair sözler de var: 'Ayaz, enkazda kaldığı iki günün ardından dedesine, 'Dedeciğim korkma bir amca gelip bize ışık tuttu ve kardeşime süt verdi. Sonra senin geleceğini' demiş. Bu sözler beni çok etkiledi. Adanaz önceden konuşmuyordu, sürekli eliyle yüzünü kapatırdı; depremden sonra nenesinin göğsüne koyardı. İlk defa yüzünü gösterdi ve konuşmaya başladı, bu bizim için özel bir andı.'
Çilem Artan ayrıca yardımları nedeniyle bir kişiye özel teşekkür ediyor: 'Çilem Hanım’dan Allah razı olsun. Tanıştığımız ilk günden beri hiç bizi bırakmadı. Ona çocuklarımın iyilik melek teyzesi diyorum. Onların her ihtiyacında yanımızda oldu. Onların sıcak bir yuvaya ihtiyacı var; burada her artçı sarsıntıda eski günlere geri dönüyorlar, bu yüzden müstakil bir ev istiyoruz.'
Keser ve ailesi, depremin yarattığı boşluğu doldurmaya çalışırken, çevre desteği ve dayanışma sayesinde çocukların bir nebze olsun güvenli ve sıcak bir ortama kavuşması için çaba gösteriliyor. Anneannenin her 'anne' sözüne verdiği duygusal tepki, yaşanan kaybın derinliğini gözler önüne seriyor.
Not: Haber metninde yer alan tarih ve sayısal veriler metnin asli kaynağından alınmıştır.
(SOLDAN SAĞA) HASAN KESER, ARZU HASAN KESER, AYAZ VE ADA NAZ, ÇİLEM ARTAN
