Hatay Yayladağı'nda 80 yaşındaki anne, 61 yaşındaki engelli kızına ömür boyu bakıyor
Evde bakım ve fedakârlık: Bakımevi teklifleri reddedildi
Nazmiye Sözalan, Hatay'ın Yayladağı ilçesi Kulaç Mahallesi'nde yaşıyor. 80 yaşındaki anne, doğuştan bedensel engelli kızı Durdunaz Sözalan (61) için tüm bakım yükünü üstlendi. Kızı ayakta duramıyor ve günlerini yatarak geçiriyor; anne onun beslenmesinden, bez değişiminden ve günlük ihtiyaçlarından sorumlu.
Anne aynı zamanda bağ, bahçe ve ev işlerini sürdürüyor. Bakımevinden gelen tekliflere karşın, anne ve kız birlikte yaşamayı tercih ederek bakımevine gitmeyi reddetti.
Durdunaz Sözalan duygularını şöyle aktardı: "Annemle birlikte yaşıyorum. Günüm biraz iyi geçiyor. Annemle vakit geçiriyorum. Ben doğuştan bu haldeyim, annemle iyi geçiniyorum. Annem beni yediriyor, içiriyor ve altımı değiştiriyor. Kendime göre küçük tekerlekli sandalye istiyorum. Bir hayalim yok. Hayat iyi ve normal gidiyor. Annemden memnunum. Bir şey yapmıyorum, oturuyorum ve televizyon izliyorum."
Nazmiye Sözalan ise bakım rutinini ve duygularını anlattı: "Kızıma yiyecekleri pişirip yediriyorum, giydiriyorum ve altını değiştiriyorum. Allah’a çok şükürler olsun ki, iyi kötü günlerimiz geçiyor. Kızım doğuştan bu hale geldi. Hep ben bakıyorum ama kızım memnun mu değil mi bilmiyorum. İkimiz güzel anlaşıyoruz. Kızım oturuyor, yemeğini veriyorum, çayını veriyorum ve her şeyini hazır edip dışarıya çıkıyorum. 2 saat sonra geri gelip altını değiştiriyorum yine yemeğini ve çayını koyuyorum. Bu şekilde günler geçiyor. Allah bugünden geri koymasın. Allah’ım kızıma yardım edeyim diye bana güç kuvvet veriyor. Tarlaya gidiyorum veya dışarıdan çalı veya odun topluyorum. Rahmetli annem devlet hastanesinde çalışırdı. Ondan aldığımız maaşla geçiniyoruz. Kızımla birlikte mutluyuz. Allah hayırlı hayatlar eylesin, başa gelince de çekilir. Elden yapacak bir şey yok. Allah’ın bize emri böyle oldu. Evime gelen yolun yapılmasını istiyorum, bu yoldan yokuş zor çıkılıp geliniyor. Evimi de kuruş kuruş artırarak yeni yapmaya çalıştım. Kızımı hiç bakımevine vermedim. Bakımevinden kızımı istediler ama ben vermek istemedim."
Anne ve kız, el ele vererek günlük yaşamlarını sürdürüyor; çevrelerinden gelen talepler ve destek beklentileriyle yaşamlarını devam ettiriyorlar.
ENGELLİ KIZINA OLAN MERHAMETİYLE TAKDİR TOPLAYAN ANNE, KIZINI BAKIMEVİNE VERMEK İSTEMEDİĞİNİ BELİRTEREK KIZI İÇİN YAŞAMAYA DEVAM ETTİĞİNİ SÖYLEDİ.
